Ολοι γνωριζουν το ποιημα αυτο του καβαφη, (αν κι εχει γινει πια motto των ψευτοφιλοσοφημενων/ψευτοκουλτουριαρηδων και κοντευει να εξευτελιστει) και παλι σε λιγες γραμμες θα προσπαθησω οσο πιο κατανοητα μπορω να το αποδωσω.
Το ποιημα λεει πως η ιθακη δεν εχει σημασια, μα το ταξιδι, καθως αυτο το ιδιο ειναι η ιθακη. για να δουμε, υποθεστε πως ο στοχος σας ειναι η σοφια, συνεπως τωρα δεν ειστε σοφοι. και εχετε μια αποσταση απ'τη σοφια. χμμ....ας ανω σχημα:
εσεις(διχως σοφια)--------------------------(δρομος προς σοφια)----------------------------->σοφια
Λοιπον παρατηρειτε πως η σοφια στο τελος δεν ειναι παρα ενα σημειο? ενω για να φτασετε εκει χρειαζονται πολλα σημεια, πολυς δρομος. αν εχετε τη σοφια, χωρις το δρομο πισω της δεν εχετε ΤΙΠΟΤΑ! αν ομως εχετε το δρομο και δεν εχετε το τελευταιο σημειο, τοτε ειστε αληθινα σοφοι γιατι κατεχετε το περιεχομενο. παρατηρειτε κι εσεις πως η σοφια τελικα ειναι ο ιδιος ο δρομος?? η λεξη σοφια, ο στοχος δεν ειναι παρα το δολομα για να βγειτε εξω, δεν ειναι παρα το τελικο "επαθλο", το αδειο κυπελο που θα σας δελεασει να παρετε το δρομο. ελπιζω πια να καταλαβατε ιθακες τι σημαινουν....just think of....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου