Και καθε φορα βλεπω πως εχω παει μυνημα διαφορετικο απο τους περισσοτερους....δν ξερω, νιωθω ηλιθιος οταν συμβαινει αυτο αν και μου φενεται σοφο να παιρνει ο καθενας το δικο του διαφορετικο μυνημα απο καθε γεγονος και να το προσαρμοζει στν χαρακτηρα του και στο πως θα διδαχτει και θα βοηθηθει απο αυτο. π.χ ειδα μια ταινια με αλλους, "ο λογος του βασιλια", εξαιρετικη, βασικα η καλυτερη ταινια που εχω δει!!!
{ειναι ο βασιλιας της αγγλιας που τραυλιζει και δν μπορει να βγαλει λογους και να μιλησει στο λαο. πηγαινει σε ενα λογοθεραπευτη και γινονται φιλοι, του λεει τα προβληματα του, συζητανε κτλ κτλ και εξελισεται σε μια πολυ ομορφη φιλια, μιας και ηταν και οι δυο μονοι. ο βασιλιας ηταν ατομο απαισιοδοξο και δν πιστευε στον εαυτο του.ο αλλος τον ενθαρυνε.}
εμενα μου αρεσε τοσο το οτι βρηκε εναν φιλο, το οτι η ταινια προβαλε την αρετη της φιλιας, την ομορφια της σχεσης μεταξυ δυο ανθρωπων, το πως η φλογα της αγαπης (εστω φιλικης) μπορει να λιωσει τους παγους της μοναξιας και της ανιας. μου αρεσε που ειδα αυτο να συμβαινει εστω σε ταινια. καποιος αλλος ειπε πως ο λογοθεραπευτης βρηκε απλα εναν πλουσιο αλλα χαζο ανθρωπο και εξασφαλισε την υπολοιπη ζωη του. συγγνωμη, συγγνωμη εγω δν ειδα αυτο....εγω ειχα ενα ζεστο χαμογελο καθ'ολη τη διαρκεια, βλεποντας τη φιλια να νικα, και εξω η ρηχη αυτη σκεψη μου στοιχιωσε το μυαλο....ο καθενας παιρνει ενα διαφορετικο μυνημα, ειναι κακο αυτο? με ειπαν ρομαντικο κι ονειροπολο. πρακτικα χρησιμοποιησαν αυτεςτις ηπιες λαξεις βαζοντας τες απλα να αντιπροσωπευσουν το "ηλιθιος" ή μαλλον "μαλακας". απλα το ειπαν με αλλες λεξεις...κι αυτο με στεναχωρησε, βλεπω οντως ομορφα τη ζωη? μηπως στα αληθεια ειναι μειωνεκτιμα αυτο??? σκεφτομαι λαθος??? συγγνωμη.....
Αγαπητέ Γιώργο δεν είναι μειονέκτημα να βλέπεις όμορφα τη ζωή. Το αντίθετο μάλιστα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά λένε οι γύρω μας! Ίσως οι ίδιοι βάζουν παρωπίδες και δεν μπορούν να δουν παραπέρα/ή να αντιληφθούν κάποια πράγματα και θεωρούν πως γίνονται με δόλο.
Καλά κάνεις και ψάχνεις το κάτι άλλο, δεν μένεις στα επιφανειακά και δεν βιάζεσαι να βάλεις ταμπέλες.
Προσωπικά δεν την έχω δει την ταινία, αλλά θα την δω προσεχώς!
Παρακολούθησα την ταινία, οι δύο ώρες κύλησαν ανεπαίσθητα και ιδιαιτέρως ευχάριστα και ας μην ήταν κάποιο "ουάου,αριστούργημα!". Μα ναι, τα μηνύματά της τα πέρασε, για όσους την παρακολούθησαν, το πώς ο εγωισμός μας, μας διαφεντεύει και μας κρατάει πίσω, όσον αφορά τους πόθους και τα ορμέμφυτά μας, τα θέλω μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρώ ότι η σκιαγράφηση της προσωπικότητας του ανθρώπου που κοπιάζει να αποδείξει την αξία του, μα έχει να παλέψει και με ζητήματα εγωισμού που επαφίενται στα ταμπού της κοινωνίας, και στο τέλος υποχωρεί, δεχόμενος τη χείρα βοηθείας από το φίλο του είναι πολύ εύστοχη, η συγκεκριμένη ιστορία του βασιλιά είναι απλώς ένα παράδειγμα για πολλά άλλα.
Στο τέλος δεν καταλαβαίνω γιατί ζητάς συγγνώμη για την άποψή σου, wtf. :S
Ο καθένας είναι ελεύθερος να εκλαμβάνεται όπως αυτός νομίζει τα πράγματα, και ας κάνει και λάθος. Θα αναφερθώ πάλι στο κοινότοπο και πολυσχιδές "δημοκρατία έχουμε, ήμαρτον", τουλάχιστον στο συγκεκριμένο επίπεδο έκφρασης, η φράση αυτή ακόμα ευσταθεί (σε άλλα πάλι όχι :-/ ). Στέκομαι στο "ζεστό χαμόγελο" που λες, όχι, καθόλου ρηχό και καθόλου ηλίθιο, ούτε μαλακία. Έτσι είσαι ΕΣΥ και φρόντισε να το διατηρήσεις αυτό, να βλέπεις πάντοτε χαρά εκεί που οι άλλοι ίσως και να βλέπουν ζόφο και θλίψη. Πολλές φορές παρασύρομαι στο σκεπτικισμό και προσπαθώ να βγάλω από τη μύγα ξύγκι myself και να εντοπίσω παντού κυνισμό και παράδοξα, "κατι-δε-μου-παει-καλα-πολλή-καλοσυνη-και-ετσι": δεν είναι κακό αυτό φυσικά, μα για τους ανθρώπους στους οποίους ο ρομαντισμός είναι ίσως πηγαίος, όπως σε σένα, είναι ενοχλητικό ενίοτε.
Τι ζητάς συγγνώμη μωρέ, έλεος. :p
λυσσιπη χαιρομαι που σε βρισκω κι εδω, βασικα που εσυ με βρηκες...
ΑπάντησηΔιαγραφήδεσπινα εχεις απολυτο δικιο...βεβαια γνωριζω πως δν υπαρχει παντου καλοσυνη και αγαπη κτλ κτλ αλλα νομιζω πως οταν υπαρχει, ακριβως επειδη ειναι σπανια. και αν θες, αυτο ειναι να βρισκεις την ομορφια εκει που οι αλλοι την αγνοουν, επειδη ειναι σπανια, ακριβως γιαυτο αξιζει να την ψαξεις, ακριβως εκει φενεται ο καλοπροαιρετος, ψαχνει την ομορφια, το καλο σε εναν κοσμο που ελλειπουν. ακριβως εκει φενεται, δν θα την βρει ευκολα, ομως θα την ψαχνει ξεροντας ποσο δυσκολοειναι να βρεθει μα συνεχιζει....