Mυνηματα...

Και καθε φορα βλεπω πως εχω παει μυνημα διαφορετικο απο τους περισσοτερους....δν ξερω, νιωθω ηλιθιος οταν συμβαινει αυτο αν και μου φενεται σοφο να παιρνει ο καθενας το δικο του διαφορετικο μυνημα απο καθε γεγονος και να το προσαρμοζει στν χαρακτηρα του και στο πως θα διδαχτει και θα βοηθηθει απο αυτο. π.χ ειδα μια ταινια με αλλους, "ο λογος του βασιλια", εξαιρετικη, βασικα η καλυτερη ταινια που εχω δει!!!


{ειναι ο βασιλιας της αγγλιας που τραυλιζει και δν μπορει να βγαλει λογους και να μιλησει στο λαο. πηγαινει σε ενα λογοθεραπευτη και γινονται φιλοι, του λεει τα προβληματα του, συζητανε κτλ κτλ και εξελισεται σε μια πολυ ομορφη φιλια, μιας και ηταν και οι δυο μονοι. ο βασιλιας ηταν ατομο απαισιοδοξο και δν πιστευε στον εαυτο του.ο αλλος τον ενθαρυνε.}


 εμενα μου αρεσε τοσο το οτι βρηκε εναν φιλο, το οτι η ταινια προβαλε την αρετη της φιλιας, την ομορφια της σχεσης μεταξυ δυο ανθρωπων, το πως η φλογα της αγαπης (εστω φιλικης) μπορει να λιωσει τους παγους της μοναξιας και της ανιας. μου αρεσε που ειδα αυτο να συμβαινει εστω σε ταινια. καποιος αλλος ειπε πως ο λογοθεραπευτης βρηκε απλα εναν πλουσιο αλλα χαζο ανθρωπο και εξασφαλισε την υπολοιπη ζωη του. συγγνωμη, συγγνωμη εγω δν ειδα αυτο....εγω ειχα ενα ζεστο χαμογελο καθ'ολη τη διαρκεια, βλεποντας τη φιλια να νικα, και εξω η ρηχη αυτη σκεψη μου στοιχιωσε το μυαλο....ο καθενας παιρνει ενα διαφορετικο μυνημα, ειναι κακο αυτο? με ειπαν ρομαντικο κι ονειροπολο. πρακτικα χρησιμοποιησαν αυτεςτις ηπιες λαξεις βαζοντας τες απλα να αντιπροσωπευσουν  το "ηλιθιος" ή μαλλον "μαλακας". απλα το ειπαν με αλλες λεξεις...κι αυτο με στεναχωρησε, βλεπω οντως ομορφα τη ζωη? μηπως στα αληθεια ειναι μειωνεκτιμα αυτο??? σκεφτομαι λαθος??? συγγνωμη.....

Η αληθινη αξια....

Ηταν καποτε ενα 16χρονο αγορι, ηταν πολυ δυστυχισμενο. ολοι τον θεωρουσαν αχρηστο, δν εδιναν σημασια σε οτι ελεγε και τον περιφρονουσαν συνεχως. μια μερα αποφασισε να παει σε εναν σοφο γερο για να του πει πως να λυσει το προβλημα.

"δασκαλε, θελω να με βοηθησεις, μονο εσυ μπορεις γτ εισαι σοφος"
"τι σημβαινει?"
"ολοι με κατηγορουν για οτι κανω, λενε πως ειμαι αχρηστος και δν θα καταφερω τπτ ποτε στη ζωη μου, δν μου δινουν σημασια, με θεωρουν αναξιο για οτιδηποτε"
"λυπαμαι αλλα εχω μια πολυ σημαντικη δουλεια νεαρε, δν μπορω να σε βοηθησω τωρα, πρπειε πρωτα να κανω τη δουλεια, ειναι επιγον....αν ομως με βοηθησεις να τελειωσω με τη δουλεια γρηγορα τοσο γρηγοροτερα θα μπορεσω να σε βοηθησω κι εγω"
"ενταξει, τι πρεπει να κανω?"

ο γεροντας εβγαλε ενα δαχτυλιδι και το εδωσε στο αγορι, του ειπε να παει να το πουλησει στο χωριο με οσο περισσοτερο κερδος μπορει, μα με τπτ να μην δεχτει να το πουλησει για λιγοτερο απο ενα χρυσο φλουρι.

το αγορι ετρεξε γρηγορα στην αγορα κι αρχισε να το πλασαρει σε οσο περισσοτερο κοσμο μπορει ζητωντας το λιγοτερο ενα χρυσο φλουρι. αλλοι γελουσαν ανω αλλοι δν του εδιναν καν σημασια. ως οτου ειχε την καλοσυνη καποιος και ηρθε και του ειπε πως κανενας δν θα αγοραζε ενα τετοιο δαχτυλιδι για ενα χρυσο φλουρι, ηταν παρα πολλα. ο νεαρος συνεχισε ως το βραδυ. καποιοι προσφεραν εως και δυο ασημενια φλουρια μα κανενας δν δεχοταν να το αγορασει για ενα χρυσο φλουρι, ωστοσο το αγορι ειχε εντολες να μην το πουλησει για κατω απο ενα χρυσο φλουρι. γυρισε στον δασκαλο απογοητευμενος και του ειπε πως κανενας δν εδινε ενα χρυσο φλουρι, οι μεγαλυτερες προσφορες ηταν ενα ή δυο ασημενια

. ο δασκαλος τοτε ειπε "σωστα, πρεπει πρωτα να μαθουμε την αξια του και μετα να το πουλησουμε, πηγαινε στον κοσμηματοπωλη να μαθεις την αξια του". το αγορι πηγε και αφου ο κοσμηματοπωλης το εξετασε με το φακο του, το περιεργαστηκε κατω απ'το φως, το ζυγισε, το εξετασε ειπε στο αγορι "πες στον αφεντη σου πως δν μπορω να του δωσω περισσοτερα απο 70 χρυσα φλουρια....το πολυ 90". "90 χρυσα φλουρια????" εκανε το αγορι με απορρια και εκλπηξη συναμα. "ναι" ειπε αταραχα ο κοσμηματοπωλης. το αγορι κατενθουσιασμενο πηρε το δαχτυλιδι και πηγε πισω στον δασκαλο και του ειπε πως ο κοσμηματοπωλης ειπε οτι θα εδινε απο 70 εως και 90 ολοκληρα χρυσα φλουρια!!!!

"καθισε" ειπε ο γεροντας οταν τον ακουσε. "εισαι κι εσυ σαν αυτο το δαχτυλιδι, ενα κοσμημα πολυτιμο και μοναδικο που μονο ενας πραγματικα ειδικος μπορει να σε εκτιμησει αληθινα. γτ γυριζεις εδω κι εκει μεσ'τη ζωη σου ζητωντας να εκτιμησει ο καθενας την πραγματικη σου αξια??????"


justh think of.....

O ελεφαντας...

Ο ελεφαντας του τσιρκου, ενα θεορατο ζωο που αφου κανει το νουμερο του το αλυσοδενουν με μια ισχυρη, δε λεω, αλυσιδα δεμενη σε ενα μικροσκοπικο ξυλο, μπιγμενο στο εδαφος. ειναι ολοφανερο πως μπορει να το σκασει!! η αλυσιδα ειναι παιχνιδακι μπροστα στην ανυπολογιστη σωματικη του δυναμ! γτ μενει εκει? γτ δν το σκαει? τι τον κραταει???? ειναι δαμασμενος λενε. μα αν ειναι δαμασμενος τι τις θελει τις αλυσιδες? μυστηριο.....ο ελεφαντας δν το σκαει επειδη τον εδεναν εκει απο πολυ πολυ μικρο!!! σιγουρα τοτε μικρος, ειχε προσπαθησει παρα πολυ ειχε τραβηξει, ειχε σπρωξει και ειχε ιδρωσει απο προσπαθεια πασχιζοντας για ελευθερια...τοτε δν μπορουσε και καποτε, υστερα απο πολλες ματαιες προσπαθειες, παραδεχτηκε την αδυναμια του, αποφασισε πως ειναι ματαιο και σταματησε. κι αυτο χαραχτηκε στη μνημη του. χαραχτηκε στο νου του "δν μπορω και ποτε δν θα μπορεω". ετσι κι εμεις ζουμε στα ορια της αναμνησης ενος εαυτου μας που δν μπορεσε, καποτε, κι ετσι πιστευουμε πως δν μπορουμε να κανουμε ενα σωρο πραγματα!!! πρεπει ομως να προσπαθουμε για να μαθουμε, ισως σημερα μπορουμε, ισως οχι, ισως αυριο, μεθαυριο, του χρονου....just think of....

Το πιο πολυτιμο....

Ηταν καποτε μια σοφη γυναικα που ταξιδευε στα βουνα και σε ενα ρυακι ειδε μια πολυτιμη πετρα, ενα διαμαντι και το πηρε. λιγες μερες μετα συναντησε εναν ταλεπωρημενο και πεινασμενο ταξιδιωτη και ανοιξε το σακιδιο της για να μοιραστει μαζι του το φαγητο της. αυτος ειδε την πολυτιμη περτα και την παρακαλεσε να του την δωσει. αυτη χωρις δευτερη σκεψη και κανεναν δισταγμο του την εδωσε αμεσως. ο τασξιδιωτης εφυγε ευχαριστημενος, θα πουλουσε την πετρα και θα εξασφαλιζε του κοσμου τα καλα για την υπολοιπη ζωη του. ομως γρηγορα το μετανιωσε κι αποφασισε να γυρισει την πετρα πισω. οταν βρηε την γυναικα της ειπε "ξερω ποσο πολυτιμη ειναι η πετρα αλλα σου την επιστρεφω με την ελπιδα να μου δωσεις κατι ακομα πιο πολυτιμο: τι ηταν αυτο μεσα σου που σου επετρεψε να μου την δωσεις χωρις δισταγμο??"

...just think of...

Προθεση....

Ηταν καποτε ενας καλοκαρδος, πανσοφος γεροντας που παρ'ολη τη μεγαλη ηλικια του ηταν ζωντανος σαν εφηβος και ολοι τον θαυμαζαν για την εξυπναδα, την παρατηρητικοτητα του, τις πολλες και βαθιες γνωσεις του και τη βαθια μεγαλοψυχια του. ειχε μεγαλη οικογενεια με πολλα εγγονια τα οποια αν και τον θαυμαζαν, εκνευρισμενα απο το οτι ηταν αλανθαστος αποφασισαν να του τη φερουν. συμφωνησαν να παρουν ενα μικρο σπουργιτι και να το κρυψουν στη χουφτα τους και να ρωτησουν τον γεροντα αν ειναι ζωντανο ή νεκρο. αν ελεγε νεκρο θα το αφηναν απ'τη χουφτα να πεταξει, αν ελεγε ζωντανο θα το επνιγαν αμεσως μεσ'τη χουφτα και θα το παρουσιαζαν νεκρο. πηγε λοιπον ο ενας εγγονος και οι αλλοι κρυμενοι παρακολουθουσαν ευχαιστιμενοι. "παπου ειναι νεκρο ή ζωντανο???" ρωτησε ο εγγονος. κι ο γεροντας με ενα γλυκητατο χαμογελο "αγαπητο μου παιδι, κι αυτο, οπως και ολα τα πραγματα, εξαρταται απο την προθεση σου..."

...just think of....

Ψαχνοντας την τυχη....

Ηταν καποτε ενας ανδρας που ηταν ατυχος εντελως και εψαχνε παντα να βρει την τυχη του. μια μερα μεσ'τη μιζερια του αποφασισε να παει να συμβουλευτει εναν μοναχο για το που θα βρει την τυχη. στο δρομο συναντησε εναν πεινασμενο λυκο, μια πανεμορφη αλλα δυστυχισμενη γυναικα και ενα δεντρο σχεδον ξεραμενο και τους υποσχεθηκε οταν συναντουσε τον μοναχο να ζητουσε απαντηση και για τα δικα τους προβληματα. οταν βρηκε το μοναχο αυτος του ειπε "η τυχη σου κοιμαται, γυρισε σπιτι σου και ξυπνησε την!". ο ανδρας ετρεξε να γυρισει σπιτι πανευτυχης που ειχε την απαντηση. συναντοντας το ξεραμενο δεντρο του ειπε πως το προβλημα ηταν οτι υπηρχε θαμενο στις ριζες του ενα σακι χρυσαφι και γιαυτο δν μπορουσε να αποροφησει το νερο. το δεντρο τον παρακαλεσε να σκαψει και να βγαλει το σακι με το χρυσο. ετσι κι εγινε. για το δεντρο δν ειχε καμια αξια ο χρυσος και ειπε στον ανθρωπο να το κρατησει, αυτος ομως αρνηθηκε γτ βιαζοταν να φτασει σπιτι του να ξυπνησει την τυχη του. υστερα συναντησε την πανεμορφη, δυστυχισμενη γυναικα και της ειπε πως το προβλημα ηταν πως δν βρηκε ακομα τον ανδρα που θα την αγαπουσε. αυτη τοτε του προτεινε να την παντρευτει ομως αυτος αρνηθηκε γτ βιαζοταν να παει σπιτι να ξυπνησει την τυχη του. κι οταν συναντησε τον πεινασμενο λυκο του ειπε "ο μοναχος ειπε να βρεις εναν ανοητο ανθρωπο και να τον φας και δν θα πεινασεις" κι ετσι ο λυκος εφαγε τον ανθρωπο.....

........just think of........

Oποιον ταισεις....

Ενας νεαρος ινδιανος ρωτησε μια μερα, γεματος αγωνια το σοφο παππου του: "καθημερινα, με ολα αυτα που συμβεινουν στη ζωη μου, νιωθω σαν να ζουν μεσα μου δυο λυκοι που συνεχως παλευουν. ο ενας εκδικητικος, αγριος και βιαιος, ενω ο αλλος συμπονετικος και δικαιος, γεματος αγαπη. ποιος απο τους δυο τελικα θα υπερισχυσει?" κι ο παππους με ενα ζεστο γελιο: "οποιον ταιζεις περισσοτερο.."

..just think of...

Ονειρο...

Ειδα χθες βραδυ ενα ονειρο. ονειρευτηκα πως περπατουσα στην αμμουδια με το Θεο και ψηλα στον ουρανο φωτιζονταν σκηνες απ'τη ζωη μου. για καθε σκηνη στην αμμο υπηρχαν δυο χναρια, τα δικα μου και του Θεου. οταν η τελευταια σκηνη της ζωης μου φωτιστηκε μπροστα μου. γυρισα πισω. και ειδα πως πολλες φορες στη διαδρομη της ζωης μου, δν ηταν δυο τα χναρια, αλλα ενα, και βλεποντας καλυτερα προσεξα πως αυτο συνεβαινε παντα στις πιο δυσκολες και λυπημενες στιγμες της ζωης μου. στεναχωρηθηκα και ειπα στο Θεο: "Κυριε, ειπες πως αν επαιρνα το δρομο σου θα ησουν παντα διπλα μου. αλλα βλεπω οτι στις πιο δυσκολες στιγμες της ζωης μου υπαρχουν μονο τα δικα μου χναρια στην αμμο. στις στιγμες που σε χρειαζομουν περισσοτερο εσυ με εγκατελειψες." και ο Θεος μου απαντησε: "αγαπημενε μου, σ'αγαπω τοσο πολυ και ποτε μου δν θα μπορουσα να σε εγκαταλειψω στις δυσκολες στιγμες της προσπαθειας και του πονου....οταν στην πορεια μας ειδες πως δν ηταν δυο τα χναρια στην αμμουδια, ηταν γτ σε κρατουσα στην αγκαλια μου"

...just think of....

Αγαπη δε μη εχω...

Οπως υποσχεθηκα στην προηγουμενη αναρτηση, αυτο το συγκλονιστικο, απειροστης σοφιας κειμενακι απο τον Α.Παυλο...(πρωτα το προτοτυπο, μετα μεταφραση, ελπιζω να μην σας κουρασει, αξιζει!)

Προς Κορινθιους Α'
54-55 μ.Χ

"Οτι εχουμε η αγαπη"

"Εαν τις γλωσσες των ανθρωπων και των αγγελων λαλω
αγαπην δε μη εχω
γεγονα χαλκος ηχων ή κυμβλον αλαλαζον
και εαν εχω προφητειαν και ειδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν
και εαν εχω πασα την πιστιν ωστε ορη μεθιστανειν
αγαπην δε μη εχω
ουδεν ειμι η αγαπη μακροθυμει, χρηστευεται, η αγαπη ου ζηλοι, η αγαπη ου περπευεται
ου φυσιουται
παντα στεγει, παντα πιστευει, παντα ελπιζει, παντα υπομενει
η αγαπη ουδεποτε εκπιπτει, ειτε γνωσεις καταργηθησεται, εκ μερους δε γινοσκομεν
και εκ μερους δε προφητευομεν
Νυνι δε μενει πιστις, ελπις, αγαπη. Τα τρια ταυτα. Μειζων δε τουτων η αγαπη. "


Μεταφραση (δικη μου, αρα κατα προσεγγιση και ισως με λαθη, με συγχωρειτε)

"Ακομα κι αν γνωριζω και μιλω ολες της γλωσσες των ανθρωπων και των αγγελων
αγαπη δν εχω
ακομα κι αν μιλω στο βημα και με ακουν ολοι
ακομα κι αν μπορω να προφητευω τα παντα, αν γνωριζω ολα τα μυστηρια κι εχω οολη τη γνωση
κι αν εχω πιστη τοσο δυνατη ωστε να μετακινω βουνα
αγαπη δν εχω
η αγαπη δν ξεχνα, δν αχρηστευεται, η αγαπη δν ζηλευει, η αγαπη δν περιαυτολοει (δν εχει αλαζονεια)
η αγαπη δν συμπεριφερεται με περιφανεια/εγωκεντρικα (προφανως ειναι ταπεινη)
παντα βρισκει στεγη, παντα πιστευει, παντα ελπιζει, παντα υπομενει
η αγαπη ποπτε δν χανεται, κι αν οι γνωσεις ολες χαθουν
Παντα μενουν η πιστη, η ελπιδα, η αγαπη. Αυτα τα τρια. Σημαντικοτερο ειν'η αγαπη."

"οτε ημην νηπιος
ως νηπιος ελαλουν
ως νηπιος εφρονουν
ως νηπιος ελογιζομην"

"ειμαι παιδι
μιλω σαν παιδι
σκεφτομαι σαν παιδι"

2.54...

2.54 δειχνει το ρολοι κατω στη γραμμη στην επιφανεια εργασιας.....αστερια εξω δν εχει, σαν να ειναι η γη μια φυλακη, τα συννεφα βαζουν φρενο στα ρομαντικα χαζεματα προς τα βαθη της αβυσου του συμπαντος...κι αισθανομαι πνιγμενος, χωρις ελπιδα, εδω στις δινες του μυαλου, χαμενος στις σκεψεις και στον πονο...ναι, δν ξερω τι συμπερενετε απο αυτα που γραφω και αναρτω αυτες τις μερες, παντως εγω βρισκομαι σε μια απο τις δυστυχεστερες και δυσκολοτερες περιοδους στη ζωη μου. φοβαμαι, φοβαμαι πολυ....δν ξερω πως να συνεχισω, τι κι αν πηρα γνωσεις ή εμπιρειες? δν εχω αγαπη τωρα....και για αλλη μια φορα διαπιστωνω ποσο αναντικαταστατη ειναι...τωρα που το ειπα, το "το παν στη ζωη μας η αγαπη" θα ειναι μια καλη αναρτηση να κανω να δειτε αυτο το συγκλονιστικο κειμενο...μεγαλη απαισιοδοξια, δν πειραζει ομως ελπιζω ο αινσταιν να εχει δικιο "ο θεος ειναι πολυ περιπλοκος αλλα ποτε με κακο σκοπο", μεγα αινσταιν ας εχεις δικιο και παλι, να με βγαλεις ασπροπροσωπο! για αλλη μια φορα εδω σας ανοιγω τη χαοτικη ψυχη μου, δν ξερω τι και γτ σας γραφω απλα, εκφραζω οτι ακριβως μου ερχεται στο μυαλο τη δεδομενη στιγμη...ασχετο, εχασε κι ο παοκ χθες, (ειδα το κασκολ και το θυμηθηκα ααχχαχα)δν πειραζει ευελπιστουμε στο κυπελλο :P:P (κλ μη φανταστειτε τπτ φανατισμους, ριλαξ εμαι! χαχ ). παλευω να σωθω, γτ θα πεσω σε καταθλιψη σε λιγο, αφηστε μεγαλη στεναχωρια!!(οχι για τον παοκ εννοειται!!..προσωπικο) και πηγε 3.10 και ακομα γραφω οτι μου ρθει, θα το διαβασετε ηθελα να ξερα? ελπιζω συνεχιζοντας να πανε ολα καλα....αυτη η αναρτση δν εχει εικονα, η εικονα θα ειναι το κειμενο αυτη τη φορα.....3.14

Σοβαρος και χιουμορ...

Το χιουμορ θα μας σωσει!!! ναι το πιστευω απολυτα αυτο.....εγω γενικα ημουν πολυ του χιουμορ (και ειμαι) οσο σοβαρες κι αν σας φενονται οι αναρτησεις, οταν μιλαμε για θεματα και θεμε να πουμε κατι, μια αληθεια, οκ δν κοροιδευομαστε...!! ολα αυτα τα χρονια λοιπον εκανα ολες αυτες (και απειρες αλλες) τις σκεψεις που σας δινω εδω, διαβαζα και στοχαζομουν, με αποτελεσμα να ειχα αποψεις για πολλα θεματα τις οποιες ομως κανεις δν επαιρνε στα σοβαρα διοτι ολοι ηξεραν πως περνουσα το 95% του χρονου μου μαζι τους κανοντας αυθορμητο χιουμορ.....ποσο μ'αρεσει αυτο! χαλαρωνει τον αλλον να κανεις πλακα. ομως με ενοχλουσε που δν μπορουσα να εκφερω γνωμη και δν την επαιρνε κανεις υπ'οψιν του (οχι οτι τωρα βεβαια δν συμβαινει αυτο :P)...τον τελευταιο χρονο λοιπον εχασα το χιουμορ μου, ηθελα οι αλλοι να δουν λιγο αυτα που πιστευα, να προβληματιστουν...ετσι σιγα σιγα το χιουμορ χαθηκε...βεβαια το ξαναβρηκα αμεσως και το ξαναβρισκω ανα πασα στιγμη.....αλλα δν μου βγαινει πια στο ετσι, εκει που καθομαι...τι να πω, οριμαζωωω!!! καλο ή κακο????

Heaven is a place on earth...

Ωραια μουσικη, υπεροχα λογια....βασικα ηθελα να εκφρασω δικες μου σκεψεις για το "ο παραδεισσος βρισκεται στη γη" αλλα αφου υπαρχει και το τραγουδι.....

Εγω λοιπον πραδεισσο θεωρω (και αυτο υποπτευομαι πως συμβολικα εννοει και η καινη διαθηκη, αλλα ας μην μπλεξω το θρηκσευτικο θεμα) το γεγονος να υπαρχουν ανθρωποι γυρω σου και να υπαρχει αγαπη, "ο παραδεισσος βρικσεται στον απεναντι μου" ειπε αυτος που δν θυμαμαι ποιος ειναι και εχει δικιο, τι πιο υπεροχο απο το να υπαρχουν ανθρωποι να επικοινωνεις και να ζεις με αγαπη??? αντιθετα λεω κολαση το να ειναι κανεις μονος, χωρις δυνατοτητα επικοινωνιας με αλλους, ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΟΥΣ, οχι μισος λοιπον, ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ΕΛΛΕΙΨΗ.....φανταστειτε τη γη διχως οντα, φανταστειτε να ειστε μονοι σας....δν υπαρχει χειροτερη κολαση, η απολυτη μοναξια, χαμενοι στην αβυσο.

Οσο για μια αλλη φραση του τραγουδιου, ναι εχω την εντυπωση, βασικα ειμαι σιγουρος πως αν βαλουμε την αγαπη πανω απ'ολα, με ολη τη σημασια της φρασεως, με την πληρη σημασια, ναι μολις καναμε τη γη παραδεισσο!!! να εχουμε τη δυναμη να συγχωρουμε, να δινουμε δευτερες ευκαιριες, να αναγνωριζουμε το θετικο, αντι να κατακρινουμε συνεχεια και να απαριθμουμε τα αρνητικα των αλλων,να βοηθαμε, να διδασκουμε και να διδασκομαστε, να αγαπαμε, να το πραττουμε και να το προοθουμε, ναι ρε αγαπηστε δε θα παθετε τπτ γαμωτο! και ναι εχετε παει στον παραδεισσο πολλες φορες, οταν νιωσατε την ευτυχια αναμεσα σε αλους, μεσα σε μια παρεα, διπλα στην οικογενεια, στα ματια αυτου που αγαπατε, επισκευθηκατε πολλες φορες τον κηπο του θεου....και στην κολαση εχετε παει ω, ναι....που θα πατε στο <<τελος>> ???? ...just think of....

Συμπηκνωση...

Νιωθω οπως ενιωθα στην αναρτηση "πονος στο μυαλο"..(πω καλε σαν περιοδικο μιλαω, απαπαπα :P) σκεψεις, γνωσεις, συμπερασματα, επανεξετασεις, αποψεις, συμβουλες...τοση υλη για το μυαλο, που πού στα διαλα να την βαλεις???? πολυ συμπηκωση! πολυ μωρ'αδερφακι μου! ειναι ενα γνωμικο που σου παν χθες και εκπλαγηκες και θελεις να κατησεις, μα το ξεχνας, ειναι ενα κειμενο, δυο κειμενα που διαβασες και σου φανηκαν ενδιαφερουσες οι αποψεις και θα θελες να συγκρατησεις, ειναι αυτο που σου 'πε ο φιλος, αυτο που εμαθες μετα απο μια πολυωρη συζητηση με καποιο μεγαλυτερο και τι ωραια, αχ τι ωραια να μπορουσες να τα συγκρατησεις ολα, τι διαυγεια που θα ειχες! μα πως? δν γινεται, ειναι και τα μαθηματα, και καποιες αλλες γνωσεις που πηρες και θα ηθελες να συγκρατησεις, ειναι αυτα που πηρες απο δω κι αυτα απο κει και τα αλλα απο παρα περα, μια αστειρευτη, κατα εναν τροπο, "σοφια" που μακαρι να συγκρατουσες μα δεν γινεται ρε κολλητε, ενα μυαλο πρωι-μεσημερι-βραδυ-χειμωνα-καλοκαιρι, θα καει το hard drive! και εμπασι περιπτωσι δν μπορεις να ασχολεισαι και να αφιερωνεσαι μονο στο θεμα "γνωση" ή καλυτερα πιο ολοκληρωμενα "πνευμα"! εχεις και ζωη, εχεις κι αλλα πραγματα να κανεις, αγαπες, ερωτες, φιλιες, οικογενειες, βολτες....οχι μη σταματας να σκεφτεσαι, ναι συμφωνω μη σταματας....παντως εχω την υποψια πως αν καταφερνα να συγκρατησω ολα οσα εχω μαθει κι οσα εχω διαβασει/δει/σκεφτει απο δω κι απο κει θα ειχα πολυ μεγαλυτερη διαυγεια πνευματος.....κι ομως αυτη η ακρως φυσιολογικη "απωλεια" (γτ ο ανθρωπος δν φτιαχτηκε για τη σοφια) με τσουζει, με ενοχλει, και ειναι τοσο φυσιολογικη ομως....λενε πως ολα ειναι πανσοφα πλασμενα, αρα εικαζω και αυτο...ισως ειναι που μας δινει κινητηκοτητα να στοχαζομαστε....δν ξερω, ειλικρινα οχι, οσο "γνωστης" φανηκα πανω μιλωντας για γνωσεις, αποψεις και σοφιες, τοσο βλακας παραμενω....just think of...

Διδακτικες ιστοριες...

Θα ηθελα να προσθεσω μια κατηγορια, οπου θα εχει αποκλειστικα διδακτικες ιστοριες...στυλ παραμυθακια δλδ. ελπιζω να αρεσει....τωρα θα μου πειτε "τα σοφα λογια που υποσχθηκες που ειναι?"....ειναι πολλα που εχω και θελω ειλικρινα να δημοσιευτουν αλλα δν βρησκω το χρονο και το κουραγιο να τα γραψω, να επιλεξω ποια θα γραψω κτλ.....θα γινει ομως συντομα..

Συζητησεις....

Ισως βγει μεγαλη αναρτηση, θελω πολλα να πω...

Καταρχας να πω πως απο τις αγαπημενες μου ασχολιες ειναι να συζητω για διαφορα, μαλιστα ισως ειναι το διασκεδαστικοτερο για μενα....

Συζητησε λενε ειναι η εξεταση των σκεψεων, διατυπωνω μια αποψη, ο συνομιλητης μια εξεταση πανω στην αποψη μου, εγω μια εξεταση στην εξεταση του και παει λεγοντας...δλδ στη συζητηση ουσιστικα ζηταμε απο τον αλλο να μας πει αν σκεφτομαστε μ@λ*κιες ή λεμε τπτ της προκοπης!

Εχω συζητησει πολυ στη ζωη μου, πααααρα πολυ και εχω να συζητησω πολυ ακομα (κι εσεις ελπιζω)...απο τα πιο αιωνια/καθιερωμενα θεματα "υπαρχει θεος?" (ειδικα αυτο το 'χω αχτι! ΠΟΟΟΟΟΟΣΕΣ φορες ρε γμτ? ποοοοοοσες θα το συζητησουμε???? ε δλδ του πο**στη πια!) "υπαρχει αληθινη αγαπη?", "υπαρχει κεραυνοβολος ερωτας?" εως πιο ειδικα "ειναι ισα ή διαφορετικα τα δυο φυλλα?", "περι μπιγκ-μπαγκ", "αντιβαινει η θεωρια της εξελιξης στη δημιουργεια?" μεχρι και πανδυσκολα φιλοσοφικα "γιατι ΚΑΤΙ και οχι ΤΙΠΟΤΑ?", "ποιο το νοημα της ζωης?", "περι θανατου", "για την αληθεια", "για τη λογικη" και πρεπει να πω πως για μενα δν υπαρχει καλυτερος τροπος να εξασκησεις το πνευμα σου απο το να συζητας!

Η συζητηση δεν ειναι ευκολη υποθεση, καταρχας πρεπει να ειναι ολοι διαλλακτικοι και ανοιχτοι και λογικοι, επισης ακομα κι αν καταληξουμε σε ενα συμπερασμα αυτο μπορει να σημαινει κατι αλλο για τον εναν και κατι αλλο για τον αλλον. επισης πρεπει να υπαρχει και μια χ ορεξη, γτ η συζητησεις πανε μακρια και πρεπει να εχεις χρονο και διαθεση και ατομα να συζητησεις...

Συζητηστε! συζητηστε για να προβληματιστειτε και να προβληματισετε κι αλλους....η συζητηση ειναι μια καταπληκτικη αφυπνιση...το μονο οπλο εναντι της προπαγανδας

Πονος στο μυαλο...

Καποιες φορες εχω τοσα μεσα στο μυαλο μου (παω στοιχημα κι εσεις) που μου προκαλουν πονο, ειναι η στιγμη που σου ερχεται να πεις "φτανει φτανει! μισο λεπτο, να τα βαλουμε σε μια σειρα! να ξεκαθαρισουμε λιγακι" αλλα δν το λες γτ σκεφτεσαι ποσο γελοιο θα φανει να σε δουν να παραμιλας....που ειναι τοσο μπερδεμενα και θες να σταματησεις για λιγο να ασχολεισαι με μαθηματα, δουλειες, υποχρεωσεις, διαβασματα, θες να κατσεις δυο ωρες με την ησυχια σου να σκεφετεις, για να μπορεις να συνεχισεις να ζεις και να ξερεις που πατας και που βρισκεσαι, τι συμβαινει. ειναι πολυ χρησιμο να αποβαλλεις πρωτα ολες τις σκεψεις και μετα να τις εξετασεις μια μια με την ηρεμια σου.....με λιγα λογια αντιμετωπιζεις πιο ευκολα το προβλημα οταν αυτο δεν εχει ψυχολογικη επιδραση πανω σου εκεινη τη στιγμη....just think of...

Ψηφοφορια!!! (περι διαθεσεως)

Τα αποτελεσματα φενονται δν χρειαζεαι να τα αναφερω....ψηφισαν 14, τους ευχαριστω καταρχας...εχμ για να δουμε..

Στους 3 (21%) πανευτηχης: μπραβο ρε παιδια, ετσι, ετσι!!!! ειστε ωραιοι, χαιρομαι για σας μονο μην ξεχαστειτε απο την πολλη ευτυχια!

Στους 4 (28%) που ειναι μια χαρουλα: ετσι χαλαρα κι ομορφα, ουτε υπερβολες ουτε κλαματα, ανεση και γουσταρουμε.....

Στους 2 (14%) που βαριουντι: σας βαρεσε η βαρεμαρα ρε? δε βαρεθηκατε να βαριεστε δηλαδις? αν βαρεθειτε να βαριεστε θα σταματησετε να βαριεστε, απλο.....ελα να ενεργοποιουμαστε, ελα να πατησουμε on και να βγουμε απο το sleep mode....!!

Στους 4 (28%) που ειναι "ας τα λεμε καλα" (δλδ χαλια απλα το κρυβουμε οσο να ναι) : εχετε και ποσοστο τρομαρα σας! γτ ρε? μια χαρα ειν'η ζωη! γτ βρε νεοι ανθρωποι? βρειτε λιγο τη διαθεση σας, καντε κατι που να σας χαροποιει, παλεψτε με τα κωλοπροβληματα!!!

Στον 1 (7%) που ειναι χαλιαααα: ρε μιζερε ανθρωπε! ρε γρουσουζαρε! την απανηση αυτη την εβαλα καθαρα για λογους τυπικους, μη με πουν οτι δν εχει πολλες επιλογες η δημοσκοπιση, τι πατας ρε ανθρωπε?? αντε σου 'υχομαι να σαι καλα απο δω κα περα...χαμογελααααα!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: με καθε ψηφοφορια που θα τελειωνει θα αρχιζει μια νεα, θα κραταει η καθε μια περιπου γυρω στον ενα μηνα. ειναι μια καλη δραστηριοτητα να κανουμε...[καποιες φορες, και ζητω συγγνωμη, θα ειναι ομως προσαρμοσμενη στις αναγκες του μπλογκ ωστε να μπορω (δημοκρατικως) να αντιληφθω καποια περιτα που ισως αφαιρεθουν, νεα που ισως προστεθουν, ωστε να το βελτιωνω οσο γινεται]

Για οσους την αληθινη αγαπη θεν' να νιωσουν....

Θα σας πω κατι που μου ειπε ενας γερος οταν τον ρωτησα "πως ειναι η αληθινη αγαπη?", εγω παντως απο οσο τον ξερω τον θεωρω σοφο ανθρωπο ή τουλαχιστον σοφοτερο απο πολλους αλλους...

Επειδη λοιπον την αληθινη αγαπη, την ΑΛΗΘΙΝΗ, τονιζω, πολυ λιγοι, ισως κανενας απο εμας εδω κι εσας που διαβαζετε αυτη την αναρτηση δν σταθει τοσο τυχερος στη ζωη του να βιωσει, γτ προκειται για κατι σπανιο, και θελετε να δειτε πως ειναι και να παρετε μια γευση:

οταν με το καλο ερθει το καλκαιρακι μας και παμε σε παραλιες, καντε το εξης: βουτηξτε μεσα στο νερο κρατωντας την αναπνοη σας, ωσπου να μην αντεχετε πια (σχεδον πριν πεθανετε δλδ) και να ανεβειτε πανω....πως νιωσατε μολις κοβοταν η αναπνοη και επρεπε να ανεβειτε? ποσο δυνατα χτυπουσε η καρδια σας, ποση ενεργεια ξωδεψατε πανικοβλητοι να ανεβειτε στην επιφανεια?...κακα τα ψεματα ησασταν στο κατοφλι του θανατου...οταν νιωσετε ετσι για καποιον ανθρωπο τοτε θα ξερετε πως αγαπατε αληθινα....just think of...

Διαβασε το γρηγορα! ΜΠΟΡΕΙΣ

γουαοοοο!

Λεξεις και πληροτητα.....

Τι νοημα εχουν οι λεξεις αν δεν τις εννοεις? οι λεξεις ειναι σαν υπμνημα, αντιπροσοπευουν ενα αντικειμενο/ιδεα/συναισθημα κτλ. οπως ειναι το υπομνημα στους χαρτες, οι λεξεις δν ειναι παρα μινιατουρες των πραγματικων αντικειμενων. οπως το αροπλανακι συμβολιζει το αεροδρομιο εστι και η λεξη "αληθεια" συμβολιζι αυτο που λεμε πως ειναι η αληθεια. αν δεν πληροις το νοημα δεν εχουν λογο υπαρξης, ειναι πεταμενο σαλιο, ενα συνολο φθογγων. αν λες "αληθεια" και δεν αναφερεσαι και εννοεις αυτο που λεμε πως ειναι η αληθεια. αν δεν πλοιροις το νοημα, δν φταινε οι λεξεις γιαυτο....

Ποιω...ποιησις

Οι ομορφοτερες εικονες ενος κοσμου που δεν υπαρχει, ενας κοσμος μονο αυτων που τον αγγιζουν, μονο αυτων που μπορουν, μονο αυτων που το μυαλο πλαναται σε τετοιες σκεψεις. σκεψεις που δε συλλαβαμε ποτε, σκεψεις τοσο τρανταχτα αληθινες που δεν σκεφτηκαμε ποτε....η αληθεια λεγεται με απλα λογια...αυτο ειναι! οι απλοι ανθρωποι δε βλεπουν το απλο.....στους κυπους της ευτυχιας και στους ωκαιανους της θλιψης, στο χαος του αληθους και του ψευδους, σε κοσμους αλλιωτικους, σε κοσμους τοσο ομορφους που το δελεαρ να τους αγγιξεις σε κανει να τους ποθεις κι οταν φτασεις κι οταν ειδεις το φως, τοτε καταστρεφεσαι, ω ναι ξεχασα, δεν ειναι αυτοι οι κοσμοι για ολλους....μονο για τους ποιητες...

Δοκιμες.....

Χαος το γραφειο, βιβλια, βιβλια, βιβλια.....(βαλτε συνεπαγωγη) μελετη, μελετη, μελετη. οχι οχι για μαθηματα, νο, νο! ολο το σαββατοκυριακο εδω το ξοδεψα, διαβαζω δοκιμια...ναι δοκιμια. με ποσες ιδεες με τροφοδοτησαν, με ποσες σκεψεις με φορτωσαν με ποσο αγχος με σημαδεψαν (γτ τωρα θελω να διαβασω κι αλλα κι αντε βρες χρονο!). ειναι ωραια τελικα, εκανα μελετη κανονικη, υπογραμμιζα, κυκλωνα διαβαζα και ξαναδιαβαζα και σκεφτομουν με τις ωρες....."αλλη δουλεια δεν εχεις μωρ'μαλακα?" θα με πειτε....ναι αυτο πρακτικα ειναι μια πολυ καλη ερωτηση! παντως δεν ξερω αν βγηκα σοφοτερος κι αν θα ειμαι σοφοτερος αυτη τη δευτερα απο οτι ημουν τη παρασκευη, αλλα σιγουρα βασανισα το μυαλο μου, το προβληματισα και το αναγκασα να σκεφτει...ειναι καλο να το κανει κανεις που και που, πανω σε οποιοδηποτε αντικειμενο, οπως π.χ τη μουσικη, οι φαν του αθληματος ακουστε ακουστε και σκεφτειτε τους στιχους, αποσταξτε τη σοφια τους....θα γινεται σοφοι? ΟΧΙ....θα πλησιασετε ομως πιο κοντα στο απιαστο αδειο κυπελλο της σοφιας...

Mαδησα ενα γαρυφαλλο...

Μαδησα ενα γαρυφαλλο, να το ρωτω για σενα
(μ'αγαπα, δε μ'αγαπα, μ'αγαπα, δε μ'αγαπα)
και μου 'πε πως μ'αγαπας! μα περισευει κι ενα....:(

αυριο ειναι αγιου βαλεντινου....μια μερα εμπορικη, που καθοριστηκε ετσι ωστε τα ανθωπωλεια να πλουτιζουν και επισης και ολα τα μαγαζακια που πουλανε κουκλακια και χαζα....μα ειναι δυνατον? να εξευτελιζεται ετσι ο ερωτας? δλδ οι ερωτευμενοι περιμενουν τις 14 φλεβαρη να χαρουν τον ερωτα τους? δν αγαπιουνται καθε μερα καθε ωρα καθε στιγμη καθε νανοδευτερολεπτο? εχει μερα ο ερωτας? δε λεω πως δε δινει χαρα μα ετσι οπως εχει καθοριστει και ο σκοπος του ολου πραγματος ειναι κατι το τοοοοοσο ρηχοο!!!

Μεσα στο σχολειο και εξω απ'το σχολειο...

Μεσα στο σχολειο τα μαθηματικα ειναι μπακαλικη, πραξεις, ο μαθηματικος ειναι η ειδιοκτητα του να λυνεις δυσκολες πραξεις! γουαοοοο! εξω απ'το σχολειο τα μαθηματικα ειναι φιλοσφικη θεωρηση της λογικης σκεψης, η αυστηρη δομηση λογικων μεθοδων, η επιστημη της λογικης. σκεψεις τρελες, σκψεις μεγαλειωδεις.

Μεσα στο σχολειο η φυσικη ειναι τυποι με συμβολα που δεν καταλαβαινει κανεις, εξω απ'αυτο ειναι η εξηγηση του υλικου κοσμου, φαινομενα, πειραματα, θεωριες, αστροφυσικες..

Μεσα στο σχολειο η ιστορια ειναι παπαγαλια και πολλες φορες προπαγανδα, εξω απ'αυτο ειναι η επιστημη που συμπυκνωνει ολη τη σοφια που απεκτησε ο ανθρωπος απο τα λαθη του.

Μεσα στο σχολειο τα αρχαια ειναι η ωρα του υπνου, εξω απο αυτο ειναι μια απο τις δυσκολοτερες γλωσσες του κοσμου, μεσα απο αυτην εκφραστηκαν ολες οι φιλοσοφικες ιδεες, ειναι η μονη γλωσσα που βασιστηκε στη λογικη και γεννησε αλλες γλωσσες (λατινκια-->αγγλικα, γερμανικα---->γερμανογενης οπως σουηδικα, φινλανδικα, νορβηγικα)

Ποση διαφορα κανει ενα κτηριο και λιγα καγκελα.

Μα, θα μου πειτε, δεν γινεται ολοι να γινουν πανεπιστημωνες, δεν μπορουμε να διεξαγουμε παιδεια σε ανωτερα επιπεδα. οχι my friend (που λενε και στο τεξας), δε σε ειπα εγω να ανεβασεις τον πυχη, σε ειπα να διδαξεις τα αληθινα μαθηματα και να παρουσιασεις τις επιστημες οπως ειναι, γιατι μολις καποιος ασχοληθει π.χ με τα μαθηματικα εξωσχολικως θα καταλαβει ποσο διαφορετικα ειναι τα πραγματα. διδαξε αυτο που ειναι να διδαξεις, μη διδασκεις μισα πραματα....

just think of...

Oχι ταφοπλακα στη σκεψη....

Οχι, οχι θα το σκισω το χαρτακι θα τον διαγραψω τον αριθμο...δεν τον θελω στην ατζεντα μου, δε θα το καλεσω το γραφειο τελετων, αχρηστο μου μοιαζει το φερετρο για τις σκεψεις, γιατι τις αχρηστευει, οι σκεψεις δεν θαυονται..δεν μπαινει ταφοπλακα εκει, δεν ορθωνεται μαρμαρινος σταυρος, δεν στεριωνουν τα λουλουδια, ταφος σ'αυτες δεν γινεται, ταφος σ'αυτες δεν πρεπει. δεν θα πεταξω τη τροφη μου, τη τροφη του πνευματος, το κρασι της ψυχης μου. οι σκεψεις θα μενουν, θα ταξιδευουν, και θα περνουν φουρτουνες καθως θα εξεταζονται, ανεμοδαρμενες, αλλοι θα τις δεχονται, αλλοι θα τις απορριπτουν, θα αλλαζουν οψη, θα εμπλουτιζονται, θα περνουν αλλη θεση, θα ανταλλασονται κι εκει παλι ιερα εξεταση, ειναι ορθες ή λανθασμενες? κι αλλη τροποποιηση κι αλλα βασανιστηρια, μα στο ταφο δεν θα μπουνε, εκει στο μαστιγωμα θα μενουν, θα μενουν εκει, θα τις μπαινουν τα αγκαθια να μαθαινουν, να διδασκονται απ'τον πονο, να αλλαζουν παλι αποψη. ετσι θα κανουν οι σκεψεις και θα προσπαθουν να αλλαξουν λιγο τον κοσμο, αυτα θα περασουν για να φερουν λιγη λογικη στη τρελα του κοσμου, να αντιστεκονται στις πλανες, στις προπαγανδες, στο δικαιο να μενουν, στον ανηφορικο δρομο της αρετης πιστες να βαδιζουν, δεν θα φτασουν ποτε, δεν θα αλλαξουν τον κοσμο, το ξερουν, μα δεν θα κανουν πισω, πανε για να θυσιαστουν, οχι δεν θα καταφερουν πολλα, μα αλλιμονο τους αν δεν ακολουθησουν αυτη την οδο...ειναι χαμενες, ειναι ψευτικες, ειναι εξωγκωματα της πλανης και κορες του ψευδους...μην βαζετε ταφοπλακα στις σκεψεις σας, αφηστε τα κοκαλα τους ιερα εξω στον αγωνα μεχρι να σαπισουν....οχι ταφοπλακα, οχι...οχι...just think of

O Aρχων...

Αλλοι μπορει να αποφασιζουν για σενα, συμφωνεις με τους νομους του κρατους, με το συσημα του, υπακους στο αφεντικο σου, στο καθηγητη σου, στο διευθυντη σου, κανεις τη χαρη των γονιων σου, των φιλων σου, δεν κανεις οτι θες, οχι δεν κανεις! οι πραξεις σου επηρεαζουν αλλες 100 ζωες και χιλιοι αλλοι σε εξουσιαζουν στις πραξεις σου. μα εδω εκρυβεται η ισοτητα, τι ισοτητα φυλων μου λες? εδω σου λεω για ισοτητα ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. η ψυχη μας ειναι ελευθερη, ο νους μας ειναι ελευθερος. τι κι αν το αφεντικο σου πει να πας επαγγελματικο ταξιδι στην τανζανια? η ψυχη σου και η σκεψη σου θα ειναι σε αυους που αγαπας. τι αφεντικα και δουλοι, ολοι εχουμε αυτη την ελευθερια την ιδια, ειμαστε ολοι ισοι εκει. η ψυχη ειναι δικια σου, εσυ θα την ακονισεις στο μαχαιρι της αρετης, ο νους δικος σου να τον αναπτυξεις, κανεις δεν θα ασχοληθει με τη ψυχη και το νου σου, κανεις δε μπορει να τα δει, ισως ο ερωτευμενος αλλα αυτο ειν'αλλη ιστορια. εσυ εισαι ο αρχοντας κι ο αφεντης του νου και της ψυχης σου, κοιτα να μπορεις να τα ελεγξεις. μονο αν γνωριζεις τον εαυτο σου μπορεις να τα ελεγξεις, μονο τοτε ξερεις, μονο τοτε εισαι αληθινος αρχων....προσεχε μονο προσεχε ο νους ειναι ενα χαος κι η ψυχη μια αβυσσος....

just think of....

Aπορια για διαλογισμο...

Εχω μια μεγαλη απορια.
Εδω θα ηθελα τα σχολια σας, θα ηθελα επιτελους να μαθω τι ειναι ο διαλογισμος. ναι κι εγω μεχρι πριν απο λιγο καιρο τα θεωρουσα μπουρδες και μπλα μπλα μπλα, αλλα σκεφτηκα πως ειναι λαθος, καθως δεν ξερω καν τι ειναι! αυτη τη στιγμη δεν εχω καταληξει, ειλικρινα δεν ξερω, δεν εχω ξεκαθαρισει, γιαυτο θελω τη γνωμη σας...διαβαστε:

Εψαξα και μαλιστα σαν πειραμα εκανα μονος μου αυτο που υποτιθεται κανεις για να διαλογιστεις. ειναι πολυ απλο, καθεσαι οκλαδον, η λεκανη σου βρισκεται σε ενα (οποιοδηποτε) μαξιλαρι, ισια πλατη, ενωνεις τις παλαμες σου ή τη μια παλαμη με τον αγκωνα και την αλλη με τον αλλο αγκωνα (σαν αγκαλια δλδ) [δειτε τη φωτο πανω καλυτερα]. μετα εστιαζεις το βλεμμα σου σε ενα οπτικο αντικειμενο και το κοιτας συνεχεια, ανασενοντας σταθερα. δεν παιρνεις το βλεμμα σου απο κει. παραλληλα διωχνεις ολες τις σκεψεις, προσπαθεις να μη σκεφτεσαι τιποτα, μονο να κοιτας το αντικειμενο.

Τωρα τι λογικη εχει αυτο???  να, θεωρειται λοιπον πως καθως δεν σκεφτεσαι τιποτε παρελθοντικο ή δεν ονειρευεσαι κατι μελλουμενο, και απλα πραττεις κατι και εστιαζεις σε εκεινη τη στιγμη, με την επιγνωση οτι "τωρα κοιταω το αντικειμενο", αυτο υποτιθεται καθαριζει το νου και σε γαληνευει. εγω που το δοκιμασα παραδοξως οντως παρατηρω μια μεγαλη ηρεμια, η αληθεια ειναι πως κατα τη διαρκεια του διαλογισμου οντως νιωθεις σαν να κοιμασαι μ ανοιχτα ματια, δεν υπαρχει καμια σκεψη στο μυαλο σου....τι να σας πω δεν ξερω! αυτο ενιωσα παντως απο την πειραματικη μου εμπειρια.

Ερευνες που εγιναν απο αμερικανικα πανεπιστημια απεδειξαν πως οντως ο διαλογισμος πετυχαινει μια καταπληκτιη ρυθμιση των καρδιακων παλμων, καλυτερης αναπνοης και μεγαλυτερης σωματικης ευαιξιας ( κυριως απο τους καλους χρηστες της τεχνικης), τωρα κατα ποσο καθαριζει ο νους...οκ, κατα τη γνωμη μου αυτη τη στιγμη, γτ ακομα ειμαι στο ψαξιμο, το μυαλο με μια τετοια πραξη οντως υποβαλλεται σε μια δοκιμασια, οντως ασκειται, δεν ξερω παντως σιγουρα, αλλα μου μοιαζει σαν μια νοητικη ασκηση, που ολως παραδοξως δεν χρησιμοποιει σκεψη!!

Βεβαια οι βουδιστες πιστευουν πως με το διαλογισμο φτανεις στην απολυτη νιρβανα, δλδ σε μια κατασταση αφυπνισης οπου εισαι ενωμενος με το συμπαν ή πηγαινεις σε αλλα συμπαντα. δλδ βιωνουν πραγματα που εμεις δεν μπορουμε εδω. αυτα μου μοιαζουν αποψεις μαλλον ακραιες, αν και το θεμα των πολλων και παραλληλων συμπαντων υποστιρηζεται απο τη συγχρονη φυσικη, οχι με πολλη βεβαιοτητα ομως (δεν μπορουμε να δουμε εξω απο το συμπαν μας). δεν ξερω αν συνδεεται με καποια θεοτητα, δλδ δν ξερω αν ο διαλογισμος ειναι μια αντιστοιχη "προσευχη", και αυτο κυριως θελω να μαθω, ειναι ασκηση νοητικη ή θρησκευτικη????? ειναι φιλοσοφικο συστημα ή ινδικη μαγεια και κουραφεξαλα?

Αν και εξαιρετικα πολυ επιφυλακτικα, εχω την εντυπωση πως ειναι κατι καλο αν προκειται για νοητικη απλα ασκηση...(σχολια και απαντησεις πλζ!!!) just think of....

Kαντινσκι

Ο συγγεκριμενος ηταν μεγαλος αντιπρωσοπος του ΚΥΒΙΣΜΟΥ δλδ της τεχνοτροπιας που εξεφραζε την λογικη οπτικη, τη λογικη αποψη οπου ολα τα βλεπουμε μεσα απο ευθειες γραμμες και γεωμετρικα σχηματα, μεσα απο διαστασεις.

Δειτε και σκεφτειτε, καντε τις δικες σας σεψεις, μονο μην το προσπερνατε, επειδη ειναι μια ζωγραφια, μπορει να κρυβει το νοημα του κοσμου, απο τις σκεψεις εξαρτατε, κοιταξτε τον και αναλογιστητε, τι σας φερνει στο μυαλο, τι θα λεγατε γιαυτον??? καθε πινακας εχει σκοπο να σας προκαλεσει

Ψαξε, ψαξε,...δεν θα σε βρεις!!

Ψαχτειτε, ψαξτε κια ξαναψαξτε και ψαχνετε τον εαυτο σας συνεχεια!! του αρεσει το κρυφτουλι, ναι, ψαξτε ομως! ψαχτειτε οι ιδιοι, ψαξτε γενικως, ψαξτε για να βρειτε!!! δεστε κι απο δω κι απο κει, κι αυτο και τουτο και κεινο και τ'αλλο! διαβαστε μια νεα ιδεα, δεχτειτε μια νε ααποψη να την εξετασετε, ψαξτε, ψαξτε, δεστε οσα πιο πολλα μπορειτε, το ψαξιμο ειναι τοσο μεγαλο που δεν το χωρα το συμπαν!εδω ακριβως φενεται ο αληθινος ηρωας, αυτος που ψαχνει ενω ξερει πως δεν θα βρει το απολυτο, ομως ο δρομος που θα παρει θα του δωσει απειρα ωφελη, ο δρομος του ψαξε....

Ο Λυκος στο μηνα....

4 ιανουαριου 2011 φτιαχτηκε αυτο το μπλογκ, καταρχας να ευχαριστησω οοοοοοοοολους οσους με παρακινησαν να το κανω, να ευχαριστησω οοοολους οσους με διαβαζουν ή ολους οσους εκαναν τουλαχιστον τον κοπο μια ματια να ριξουν, περαστικοι, που μπηκαν καταλαθος κτλ ξερετε...χαιρομαι που επι ενα μηνα ο λυκος μαχεται ακομα, ακομα προσπαθει να αναγκαζει τους ανθρωπους να σκεφτονται...οσοι κι αν ειναι αυτοι. με συγχωρειτε για μερικες μεγαλες αναρτησεις οπως και για μερικες ακυρες ανατησεις. με συγχωρειτε αν ειπα κατι και δν το υλοποιησα τελικως, κατι θα εγινε....α και κυριως συγγνωμη για τις πολλες αναρτησεις...ελπιζω το ουρλιαχτο του λυκου να σας κρατησε συντροφια οταν η βιβλιοθηκλη σας δν ειχε κατι ενδιαφερον, οταν βαρεθηκατε τη σαβουρα της τηλεορασης, οταν ο συνομιλητης σας στο facebook/msn δν απαντουσε πια στα "εισαι εκει?" που του στελνατε, γενικως οταν δν ειχατε κατι καλυτερο να κανετε...ευχαριστω παααρα πααρα μα πααρα πολυ ειλικρινα!!! σημερα και παλι εδω 4 φεβρουριου θα τα λεμε, θα εκφραζομαστε και σας ευχαριστω για τα σχολια, οι ιδεες διατυπωνονται για να ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ!! 

Μονο οι αριθμοι προχωρουν....

Σκεφτειτε, σκεφτειτε, σκεφτειτε καλα και δεστε, το 2006 δν ειναι εξελιξη του 2005, μονο ο αριθμος αλλαζει, χαρην της μετρησης, τιποτε δεν αλλαζει, εμεις ειμαστε κι ο κοσμος ετσι ειναι, γινονται σκαμπανεβασματα, ο χρονος προχωρα, εμεις ζουμε απλα. νομιζετε πως προχωρησαμε πολυ απο το χρυσο αιωνα του περικλη??? απο 1821??? ΚΑ-ΘΟ-ΛΟΥ!! τι, μηπως εχουμε περισσοτερες ηθικες αξιες απο την αρχαια ελλαδα? εχουμε γινει σοφοτεροι? πιο δικαιοι? ωφελουμε περισσοτερο? ειμαστε πιο εναρετοι? λιγοτερο εξαρτημενοι? ποια ειναι η προοδος μας? ποια? εκτος απο την τεχνολογια και τις θετικες επιστημες,που νταξ, αναγκαστικα ξερη γνωση θα μαθεις με το χρονο, ναι, αλλα σαν κοινωνια, σαν ανθρωποι δεν εχουμε προοδευσει καθολου. μετα την επανασταση και το θανατο του καποδιστρια, αρχισαν τα ρουσφετια, η διαφθορα ση βουλη, ειχαμε δικοματισμο (τρικουπης-δηλιγιαννης, οπως λεμε παπανδρεου-σαμαρας), τι εχει αλλαξει απο τοτε? και τοτε επαιρναν ρουσφετια και τοτε εκλεβαν και τοτε ηταν διευθαρμενοι, και τοτε χρωστουσαν στο εξωτερικο, και τοτε η ευρωπη (μεγαλες δυναμεις) υποκινουσαν τα παντα προς συμφερων τους. γιατι σταματησαν οι πολεμοι? ανα τον κοσμο? σταματησε η πεινα? γιναμε μηπως πιο ειρηνιστες? πιο αλληλεγγυοι? και τοτε σκοτωναμε στην ελλαδαρα μας ολους τους σημαντικους (ο σωκρατης ηπιε κωνειο και οι μεγαλυτεροι φιλοσοφοι-επιστημωνες ηταν σε εξωρεια, ο θαλης, ο πυθαγορας, ο πλατωνας, ο διογενης και αλλοι ποσοι), στην επανασταση φυλακισαν τον κολωκοτρονη, σκοτωσαν τον καποδιστρια, και τωρα η ελλαδα ξαναδιωχνει τα παιδια της! ολοι οι καλοι την κανουν για εξωτερικο, ναι λατρευουμε τους αχρηστους τεμπελαρους να πινουν 8 φραπεδαρες την ημερα και να καπνιζουν 23 πακετα τσιγαρα, ω ναι τι λατρευτοι ανθρωποι! (συγχωρεστε με, μια λεω για ελλαδα, μια παγκοσμιως..παραδειγματα δινω)

Ποια ειναι η προοδος μας? το οτι πλεον εργαζομαστε σε κλιματιζομενα γραφεια, φορωντας τη κωλογραβατα(αυτη θα μας φαει ρε, αυτη θα μας φαει!)? το οτι δηγαμε jeep? αυτη ειναι η προοδος? το οτι πλεο γνωριζουμε την διαμετρο του πλανητη κρονου και οτι αποτελειται απο 95% υδρογονο, 3% ηλιο και 1% αμμωνια?? νταξ ρε φιλε καλη η γνωση, δν αντιλεγω, ισα ισα, αλλα σαν ανθρωποι, σαν κοινωνια, να γινουμε λιγο καλυτεροι, δν εχουμε ουδενμια εξελιξη! για να μην πω οτι ισα ισα γινομαστε χειροτερα...ποια προοδος? επειδη μπορουμε να βρουμε να φαμε οτι θεμε σαν τα βοδια? επειδη πηγαινουμε σε κλαμπ? επειδη πινουμε ουισκι jack daniel? σκ@τα προοδος! ελπιζω να σας κανει πιο ευτιχσμενους, ελπιζω να βρειτε τον δρομο της αληθινης ευτυχιας απο κει που πατε...

Η μοναδικη προοδος που βλεπω εγω ειναι ο αριθμος που εχει πανω το ημερολογιο, ναι αυτο προχωραει μια χαρα, 2011, οι ανθρωποι βεβαια αγαπαμε το 0....

H σοφια των σχισμενων ματιων....

Με ειχε απασχολησει και παλια, γενικα απο τη πρωτη χρονια που ασχοληθηκα με τη φιλοσοφια (ημουν σχεδον 14, απο το ιανουαριο εκεινης της χρονιας λοιπον), καταλαβα πως αν και η αρχαια ελληνικη φιλοσοφια ειναι το 80%+  ολοκληρης της φιλοσοφικης σκεψης, η κινεζικη ειναι κι αυτη ενα αλλο μεγαλο κομματι και ασχοληθηκα λοιπον. μου ηρθε ομως ετσι τωρα γιατι επι μια εβδομαδα ξαναδιαβαζω νυχθημερως κινεζικα φιλοσοφικα κεμενα και δν ξερω εχω μαγευτει περισσοτερο απο της αλλες φορες. τι απλοτητα, τι συμπηκνωμενη γνωση, τι σοφια?!! ειναι θαυμασια, μεσα σε μικρα κειμενα 10 σειρων (το πολυ) υπαρχει τοοοοοση σοφια, μα τοοοοση σοφια...ειναι πραγματικα χαλαρωτικη και σε γαληνευει, ενω εγω ειμαι συνηθισμενος σε μια αναμειξη προβληματισμου και αυτου του συναισθηματος που καιγεσαι να δεις πως θα συνεχιστει ο συλλογισμος, που σου αποκαλυπτεται μιαν αληθεια τοσο απλη και καθημερινη, τοσο συνηθισμενη, μα και τοοοοσο σοφη, πως δν το χεις σκεφτει? πως σκ@τα σου ξεφυγε??? μα ειναι τοσο απλο....

Αυτα συμβαινουν οταν διαβαζω δυτικη φιλοσοφια, που ειναι κυριως συζητησεις κι εχουν λογικες εξηγησεις και δινουν παραδειγμα και ξανα παραδειγμα και αποδειξη και μετα ανατρεπεται μπλα μπλα μπλα....η κινεζικη ειναι τελεσιδικα, δν εχει εξηγησεις κι ομως λεει τοσες αληθειες, ειναι σκετες φρασεις κι ομως λενε τοσες αληθειες....ισως ειναι πιο σοφο αυτο, ισως ειναι πιο σοφο να λες δυο λογια και να αφηνεις στον αλλο να κανει τον κοπο να καταλαβει, να διασχησει το δυσβατο δρομο του συλλογισμου και να καταφερει να παρει τη γνωση...ισως ειναι πιο σοφο να αφησεις τον αλλον να του μπει το αγκαθι, να παθει, για να μαθει, να υποθεσει 992374639274389646 φορες λαθος νοημα γιαυτο που ειπες και μεσα απο την εμπειρια να καταλαβει το μεγα σοφισμα με το οποιο τον οπλισες εσυ τοσο απλοχερα.

χμμμ ας δωσω πχ...λοιπον: "η αρετη δεν μενει μονη της θα βρει τη γειτονια της"....αντε καταλαβε τωρα! ελαααα ζορισε τοο!! στιψ'το το σαραβαλο σου! αν δεν το βασανισεις πως θα μαθεις, αν το ιδιο το μυαλο δεν τροποποιηθει τι νοημα εχει να γνωριζεις 11 λεξουλες? αν δεν ΑΣΚΗΣΕΙΣ φιλοσοφια, δν μπορεις να κανεις κατι αλλο μαζι της...για να δουμε. "η αρετη δεν μενει μονη της" αρα η αρετη δεν εχει να φοβηθει αν ειναι στα αληθεια αρετη, θα βρει γειτονα, "δεν θα μεινει μονη", αρα ισως να εννοει πως δεν θα μεινεις μονος να ασκεις αρετη αν την ασκεις, "θα βρει τη γειτονια της", μαλλον θα βρει καποιο τερι....αλλα θα περιμενει η αρετη? μηπως αυτη η σιγουρια "δεν θα μειενι μονη" υπονοει κατι πιο απολυτο? μηπως εννοει πως αν ασκεις αρετη δεν γινεται να μην επηρεασεις τον αλλο να σε ακολουθησει? σιγουρα δλδ αν εισαι εναρετος θα πειθεις και τους γυρω σου να ειναι ετσι, πως οταν καποιος φερεται ευγενικα δεν τον βριζεις ας πουμε....χμμμ...οταν δινεις αγαπη, δν παιρνεις παντα αγαπη ομως, αλλα δν παιρνεις και μισος βεβαια, οταν καποιος σου δειχνει αγαπη δν τον μισεις στα σιγουρα, σου γλυκαινει λιγακι τη καρδια, εστω λιγοο...ή επισης ισως εννοει πως οταν εισαι εναρετος σιγουρα κι αλλοι θα προσπαθησουν να διδαχτουν απο σενα την αρετη και θα σε μιμηθουν, γιατι, σιγουρα δν θα σκεφτουν "αυτο ειναι κακο ας μη το κανω", δν θα την αποστραφουν, ισως αδιαφορησουν, ισως δν προσπαθησουν αλλα δν θα την αποσταραφουν την αρετη, σιγουρα ειναι ωραιο να τους φερεσαι με αρετη γιαυτους κι ας μη το κανουν οι ιδιοι....χμμ τεσπα, τεσπα, τεσπα!!! εγω ηθελα απλα να σας δειξω πως παει το πραμα συνηθως με τετοιες φρασεις στα κινεζικα κειμενα!

Η κινεζικη φιλοσοφια αναδεικνυει τις αρετες : σοφια, ανδρεια, ευσπλαχνια, σεβασμος και ορθοτητα (λογικη). με πολυυυ ιδιαιτερη εμφαση στο σεβασμο!! ναι πανω απ'ολα ειχαν τον σεβασμο. επισης αλλες λιγοτερο σημαντικες ηταν σαν την αρμονια ας πουμε....παντως ειχαν πολλες κοινες αποψεις με τους ελληνες και πολλα ιδια ρητα προσαρμοσμενα απλα στον πολιτισμο τους. οι αρετες ηταν ιδιες και στους δυο λαους, αλλα οκ οι ελληνες ηταν πολυυυ ανοιχτοι στο θεμα του ερωτα ενω οι κινεζοι ηταν καπως πιο ασκητικοι και διναν πολυ μεγαλη σημασια στο σεβασμο. αυτη η κοινοτοπια δειχνει πως η φιλοσοφια πραγματευται κατα εναν τροπο γενικες αληθειες και δεν αποτελει ενα μπουφε ιδεων απο ανδρες που θεωρουνταν μορφωμενοι...

Ο θανατος (@δεσποινα)...

Ναι, ναι, αυτη η αναρτηση ειναι μια απανηση στη δεσποινα, στο 2ο σχολιο στην αναρτηση "Το ονειρο μου και η αιωνιοτητα..." αυτου του μπλογκ, χμμ, χμμμ οκ, σας επιτρεπω κι εσας να τη διαβασετε :P axax ναι οκ εδω δεν κανουμε συζητησεις, ιδεες εκφραζουμε, ωστοσο ειναι οντως κατι που θα ηθελα να εκφρασω και παραλληλα ειναι και απαντηση στη δεσποινα..αφιερωμενη η αναρτηση λοιπον σε σενα δεσποινα και σε ευχαριστω για οσες συζητησεις μου εχεις χαρισει, εστω μεσω καλωδιων..

Ας δουμε το σχολιο: "Στο 'χω ξαναπεί νομιζω Γιώργο, μου φαίνεται περίεργο που έχεις καταφέρει, αν όντως συμβαίνει από τόσο μικρή ηλικία να συμφιλιωθείς με το θάνατο, εφόσον δεν έχεις κάνει πολλά στη ζωή σου όπως και οι περισσότεροι συνομίληκοί σου."

Ειχαμε μια μακραν συζητηση στο παρελθον οντως. παντως εδω δν θελω να καυχηθω για "συμφιλιωση με το θανατο", αλλα οντως ειναι μια σκεψη που θα ηθελα να μοιραστω, το πως βλεπω δλδ το θανατο, συγχωρεστε αν φανει καποια τετοια οψη στο υφος, αλαζονικη. Δν νομιζω καταρχας, πως ειμαι συμφιλιωμενος, οτι θεωριες κι αν αναπτυξω, ο θανατος ειναι θανατος και ειλικρινα δν εχω ιδεα πως θα το δω εκεινη τη στιγμη. παντως ειναι ενα συνολο σκεψεων που μου φανταζει αρκετα λογικο, αυτο που θα παρουσιασω τωρα δλδ. προτιμω να πω "εχω καποιες ιδεες για το θανατο που με κανουν, ειτε ισχυουν, ειτε οχι, να αισθανομαι ανετα με αυτον, οσο ειμαι ζωντανος τουλαχιστον (αχαχα)"..για να δουμε....

Ας σκεφτουμε λοιπον, πειτε μου δεν ειναι η μεγαλυτερη αφροσυνη, ελλειψη σοφιας, να μιλα κανεις για αυτα που δεν ξερει και να εχει σιγουρες αποψεις για αυτα? εχουμε γνωρισει το θανατο? εχουμε πεθανει? τι ξερουμε γιαυτον? εγω νομιζω πως για τον θανατο δεν εχουμε καμια γνωση και ειναι οτι πιο ηληθιο να τον θεωρουμε κατι κακο(ή καλο αντιστιχα), ετσι αμεσως, χωρις να ξερουμε. σιγουρα τον θεωρουμε κακο επειδη με αυτον αποχωρηστηκαμε αγαπημενους που πεθαναν, μα ας δουμε τον ιδιο το θανατο, την ιδια τη φυση του. ειναι κουτο να εκφερεις σιγουρη γνωμη για κατι που εχεις πληρη αγνοια! ας δουμε τωρα και τις περιφημες θεωριες: 1 ) ανυπαρξια 2 ) ολες οι ψυχες πανε καπου, μαζι (ειτε αυτο ειναι ο αδης, ειτε καποιος παραδεισος/κολαση κ.α) και 3 ) οι ψυχες ξαναμπαινον σε αλλο σωμα. για τη 1η δεν εχω πολλα να πω, θα ειναι μια μεγαααλη ξεκουραση, ετσι ειναι και στο κατω κατω ας μη βιαστουμε να θεωρησουμε την υπαρξη πιο ωφελιμη απο την ανυπαρξια. η 2η ειναι η αγαπημενη μου, καταρχην ηδη εχεις κατακησει την αθανασια (αχαχα...χιομορακι :P) και θα εχεις απλετο χρονο να συζητησεις με τον αινσταιν, το σωκρατη, το νευτωνα, να δεις παλιους συγγενης κι αγαπημενα προσωπα. τωρα η 3η ειναι η πιο περιεργη, δεν ξερω, παντως εχω την εντυπωση πως αν ισχυει θα εχεις εμπειρια απο πολλες ζωες και ειναι κατα εναν τροπο ενα ειδος αθανασιας η μετενσαρκωση. τεσπα, δν μου φενεται λοιπον καποια θεωρια απο αυτες εντελως τραγικη, βεβαια ισως να μην ισχυει καμια. ο θανατος, λενε, ειναι καθρεπτης της ζωης, αν εχεις ζησει τη ζωη εντονα, την εχεις γεμισει κι εισαι γεματος αναμνησεις κι εμπειριες, ο θανατος δε σου μοιαζει σαν παρα μια ξεκουραση μετα απο μια γεματη και δραστηρια μερα. οσοι φοβουνται πολυ τον θανατο ειναι μαλλον επειδη φοβουνται πως περασε η ζωη και δεν εχουν ζησει, τους δωθηκε ο θυσαυρος και δεν τον χαρηκαν, κοιτουν πισω και βλεπουν κενο και το κενο δε γεμιζει, και τους τρομαζει, "οποιος δεν γνωριζει τη ζωη, πως να γνωρισει το θανατο??"..."το αγνωστο ειναι που μας τρομαζει στο θανατο και το σκοταδι, τιποτε περισσοτερο", λενε, και συμφωνω, αυτο μας τρομαζει, συμφιλιωθειτε με το αγνωστο, λες και η ζωη σας ειναι βεβαιη! στην αβεβαιοτητα ζουμε, παρτε το χαμπαρι! αν εχετε επιγνωση πως το αγνωστο ειναι μοναχα που προκαλει το φοβο και τιποτε δεν υπαρχει, οτι γινει θα γινει και δν θα παρχει αγνωστο τοτε, απλα τωρα ετσι μας μοιαζει, θα συμφιλιωθειτε αρκετα ευκολα. αλλωστε οταν υπαρχουμε εμεις δεν υπαρχει ο θανατος κι οταν υπαρχει αυτος δν υπαρχουμε εμεις...ειναι πολυ γρηγορο. οσο για την κολαση και τον παραδεισο, κολαση θα ειναι η δυστχια που θα νιωσουμε αν ερθει η ωρα κι εμεις συνηδειτοποιησουμε πως δεν αγαπησαμε, δν ζησαμε για καποιον, δν παλεψαμε για καποιους, δν αγωνιστηκαμε για μιαν ιδεα, τοτε που θα ζητουμε αγαπη κα θα ναι αργα...και παραδεισος θα ειναι να γευομαστε το γεγονος πως αγαπησαμε, πως ναι, γευτηκαμε και τωρα μες την αγαπη θα χασουμε το φως, με ηρεμια και γαληνη. υπαρχουν επιπλεον πολυ χειροτερα πραγματα απο τον θανατο, υπαρχουν πολλα που υποφερουν οι ζωντανοι χειροτερα απο τους πεθαμενους, μη λυπαστε αυτους που πεθαναν, να λυπαστε αυτοςυ που ζουν χωρις αγαπη....