Πριν απο 20 αιωνες, το αγορι που ειχε γεννηθει για να διδαξει την αγαπη, το αγορι στο οποιο μεσα κατηκουσε ο θεος, κινησε με εναν σταυρο στην πλατη για τον γολγοθα...ρωτησε αυτον η μητερα του "που πηγαινεις?"
"παιρνω τις αμαρτιες του κοσμου πανω μου και παω στον πατερα"
"γιε μου, αγαπημενε μου, δεν μπορεις να παρεις πανω σου τις αμαρτιες ολου του κοσμου!"
"ετσι προσταξε ο κυριος"
και συνεχισε βασανισμενος. σταυρωθηκε και κρεμαστηκε στο ξυλο με μισος απο αυτους που αγαπουσε οσο τιποτε, τους ανθρωπους, ομως συνεχισε μεσ'το μισος τους να τους αγαπαει, να τους συγχωρει, να τους σωζει. ταπεινη αγαπη λεγεται. ταπεινη αγαπη λεγεται αυτη, η ισχυροτερη απ'ολες, δυναμη που συνεβη εκεινη τη νυχτα. ειναι τοσο ταυτισμενη με τον ιδιο τον πατερα που δεν γνωριζω να σας πω με σιγουρια τι ειναι τελικα. καθελον του ξυλου παρεδωσε το πνευμα στον πατερα μαζι με το ελεος για ολες τις αμαρτιες του κοσμου. τις πηρε μαζι του κι εφυγε. τις πηρε μαζι του και απολογηθηκε αυτος για μας. λεει "τετελελεσται" φευγει.
τρεις μερες μετα, με τον θανατο καταργει τον θανατο, επιτρεπει πια τη συγχωρεση, καταργει την τιμωρια, σωζει τον κοσμο απο την συνθλιψη. εμφανιζεται στα αγαπημενα του προωσπα και δινει την 12ατη και τελευταια εντολη "ΧΑΙΡΕΤΕ!" (10 οι εντολες, 11η το "αγαπατε αλληλους", 12η αυτη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου