Ειναι 5.22 τα ξημερωματα, καλοκαιρι, υπνο δεν εχω, ηρθαν βροχη οι μνημες. Κατω, κατω στο τελευταιο ποστ μιας σελιδας φορουμ, μια συζητηση που ειχε τη φλογα της μερες πριν...δεν θυμαμαι καθαρα και ξεκαθαρα τι ειπε ο προτελευταιος, θυμαμαι τα λογια στη μικρη συμπηκνωμενη, απειρης ορθοτητος, απαντηση, ελεγε "Λαθος φιλε μου, γιατι ο σοφος γνωριζει πως δεν υπαρχει καλο και κακο". Μενω εδω, το μυαλο πονα μα δε θυμαμαι, που πηγε μετα η συζητηση, τι ηταν πριν, τι ηταν τοτε και τι συνεβη επειτα. μενω στη φραση του παιδιου...και προχωρω τη σκεψη μοναχος. οι συνηρμοι μου ειναι λοιπον αυτοι. Θυμαμαι τη φραση "με το μαχαιρι χειρουργεις και σωζεις μια ζωη, με το μαχαιρι μαχαιρωνεις και παιρνεις μια ζωη"....αρα καλο και κακο δεν υπαρχει (οπως ειπε σωστα το παιδι), τιποτε δεν ειναι καλο, τιποτε δεν ειναι κακο, σημασια εχει η χρηση που του δινεις, η σημασια που του δινεις...δεν υπαρχει καλο και κακο ειπε το παιδι? ΑΥΤΟ θελω να το χαραξω εκει στα βαθη του ταραγμενου απο πονο νου μου...κι ας μη βρω ποτε τι σημαινει, κι ας μην ειναι σωστο αυτο που θα βρω μονος οσο προχωρω τη σκεψη του λογου του...ισως να μην μαθω ποτε. ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΡΩ, ΗΞΕΡΕ ΑΥΤΟΣ ΟΜΩΣ!
πραγματα που σκεφτηκα και προβληματισαν το μυαλο μου, αν δεν εχετε κατι να κανετε ριξτε μια ματια, ειναι μονο σκεψεις...
Τρίτη 28 Ιουνίου 2011
Το κακο και το καλο...
Ειναι 5.22 τα ξημερωματα, καλοκαιρι, υπνο δεν εχω, ηρθαν βροχη οι μνημες. Κατω, κατω στο τελευταιο ποστ μιας σελιδας φορουμ, μια συζητηση που ειχε τη φλογα της μερες πριν...δεν θυμαμαι καθαρα και ξεκαθαρα τι ειπε ο προτελευταιος, θυμαμαι τα λογια στη μικρη συμπηκνωμενη, απειρης ορθοτητος, απαντηση, ελεγε "Λαθος φιλε μου, γιατι ο σοφος γνωριζει πως δεν υπαρχει καλο και κακο". Μενω εδω, το μυαλο πονα μα δε θυμαμαι, που πηγε μετα η συζητηση, τι ηταν πριν, τι ηταν τοτε και τι συνεβη επειτα. μενω στη φραση του παιδιου...και προχωρω τη σκεψη μοναχος. οι συνηρμοι μου ειναι λοιπον αυτοι. Θυμαμαι τη φραση "με το μαχαιρι χειρουργεις και σωζεις μια ζωη, με το μαχαιρι μαχαιρωνεις και παιρνεις μια ζωη"....αρα καλο και κακο δεν υπαρχει (οπως ειπε σωστα το παιδι), τιποτε δεν ειναι καλο, τιποτε δεν ειναι κακο, σημασια εχει η χρηση που του δινεις, η σημασια που του δινεις...δεν υπαρχει καλο και κακο ειπε το παιδι? ΑΥΤΟ θελω να το χαραξω εκει στα βαθη του ταραγμενου απο πονο νου μου...κι ας μη βρω ποτε τι σημαινει, κι ας μην ειναι σωστο αυτο που θα βρω μονος οσο προχωρω τη σκεψη του λογου του...ισως να μην μαθω ποτε. ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΡΩ, ΗΞΕΡΕ ΑΥΤΟΣ ΟΜΩΣ!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Καλό και κακό....όχι..είναι έννοιες, που δίνουμε εμείς, οι άνθρωποι στα πράγματα...από μικροί διδασκόμαστε αυτές τις έννοιες...στην πραγματικότητα είναι απλά οπτικές γωνίες...καταστάσεις, ψυχολογίες...Ο άνθρωπος κάνει κάτι κακό, κάνει κάτι καλό...Το τι φοβάσαι, το πως θα το ερμηνεύεσεις, το πως θα το ξεπεράσεις, το πως θα σε επηρεάσει, ορίζουν ανθρώπινα, το κακό και το καλό...εμείς το ορίσαμε, εμείς το καταριόμαστε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο φίλε μου, μου δωσες τροφή για σκέψη πάλι...:)
κι εσυ τωρα μολις μου εδωσες επιπλεον τροφη για μια αναρτηση σχετικα με αυτο που λες, πως ειναι ολα οπτικες γωνιες, το σκεφτομουν σημερα στο ταξιδι αυτο το θεμα...εκει που ξεχνιομουν. α και, χαρα μου που στο προκαλεσα...:)
ΑπάντησηΔιαγραφή