To χρειαζεσαι, μονο οταν το ποθεις....

Σημερα δν θα σας πω μια ιστορια, ιστορια....μαλλον ειναι γεγονος πραγματικο απο τη ζωη του φιλοσοφου διογενη...αν και θελω να παιρνετε μονοι σας το δικο σας προσωπικο μυνημα απο καθε ιστορια, θα σας εστιασω την προσοχη σε καποια σημεια: αυτη εδω μιλα για την απληστια και την εξαρτηση απο τα υλικα αγαθα αλλα και για την παραλογη σιγουρια μας. σας τονιζω με το αντιστοιχο χρωμα τα παραπανω που φενονται μεσα στην ιστορια.




Καθοταν ενα πρωινο ο διογενης κατα γης, ετρωγε φακες(το φτωχοτερο και πιο αθλιο γευμα στην αρχαια ελλαδα) και αγναντευε τον ηλιο. ηρθε τοτε ενας πλουσιος "καλημερα"

"καλημερα" ειπε ο διογενης
"αυτη τη βδομαδα μου πηγαν καλα ολες οι δουλειες διογενη και σκεφτηκα να σου δωσω αυτο το πουγκι με τα χρηματα, εσυ τα χρειαζεσαι περισσοτερο απο μενα, ζεις πραγματικα φτωχα"
ο διογενης συνεχιζε να τον κοιταζει απραγος
"παρ'τα δν ειναι παγιδα, σου τα δινω, ξερω ποσο τα χρειαζεσαι"
"εσυ εχεις κι αλλα?"
"να παρα πολλα, δν εχω αναγκη"
"και δν θα ηθελες να εχεις περισσοτερα απο αυτα που εχεις τωρα?"
"ναι βεβαια θα ηθελα..."
"τοτε κρατησε εσυ το πουγκι, τα χρειαζεσαι πιο πολυ απο μενα"

"ναι, ομως εσυ χρειαζεσαι φαγητο και...."
"εχω ηδη ενα κερμα, μου φτανει για ενα πιατο φαγητο ακομα""μα πρεπει να φας και αυριο και μεθαυριο και..."
"αν μπορεις να μου εγγυηθεις με απολυτη σιγουρια πως θα ζω αυριο τοτε θα παρω τα χρηματα σου...."


  just think of...