"Τα χερια σου να συμφωνουν με το στομα σου"....δηλαδις τα λογια σου να τα κανεις πραξεις ή αυτα που κανεις να συμφωνουν και με αυτα που λες. ναι το εχετε ακουσει πολλες φορες, εγω βεβαια το συναντησα σε ενα αρχαιο κειμενο που βασικα 3 σελιδες εξηγει αυτο το πραγμα με πολλα επιχειρηματα (κολλημα οι αρχαιοι με τα επιχειρηματα....βεβαια καλο αυτο, τελοσπαντων!) αλλα σκεφτομαι και ποσο συχνα εχει ακουστει και περα απο εκεινη την εποχη...απλα ειναι η παλαιοτερη αναφορα που βρηκα. λοιπον τι νοημα εχουν οι λεξεις αν δν γινονται πραξεις? τι νοημα εχει να λες, να λες, να λες και τιποτα να μην κανεις ή αλλα να λες κι αλλα να κανεις. ειναι σαν να μιλας για κατι που δν υπαρχει.(αφου αναφερεσαι σε μια πραξη που λες οτι την κανεις, αλλα δν την κανεις!) τωρα θα μου πεις, πως αναφερεσαι σε κατι που δν υπαρχει?? αφου δν υπαρχει, δν ξερεις τι ειναι...οτι λες αναφερεται σε κατι υπαρκτο, αν εσυ λες για κατι που δν υπαρχει αναφερεσαι σε κατι που δν ειναι καν "κατι".....ε τελοσπαντων ειναι εντελως βλακεια! ασε που ερχεσαι σε αντιθεση με τον ιδιο σου τον εαυτο! τον πειθεις οτι κανει κατι που δν κανει. αυτο θα πει πως εξαπατας τον ιδιο σου τον εαυτο, πως δν εχεις ειλικρηνεις προθεση. κι αυτο βεβαια οδηγει σε πολλα αλλα προβληματαα....
οκ, καταλαβαινω πως δν μπορουμε να κανουμε πραξη οοοοολα οσα λεμε και κανεις δν ειναι τελειος..εγω μιλαω για την ακραια μορφη του. οκ δν σου λεω να τελειοποιειθεις, λεω απλα οτι λες ρε αδερφε καν'το αλλιως μην το λες! ξερω δν ειναι ευκολο κι ουτε περιμενω να επιτευχθει καποτε τα χερια μας να συμφωνουν με το στομα μας, αλλα σε εναν βαθμο εστω...οσο περισσοτερο τοσο καλυτερα. να μαστε ντομπροι ρε! ...χμμ τωρα θυμηθηκα ενα κειμενο που το λεει πολυ ωραια ολο αυτο, θα δω αν μπορω να το αναρτησω...just think of....
