Ενας γερος περπατουσε στην ακρογυαλια, εκει που σκαει το κυμα μια μερα. βλεπει κατι να αχνοφενεται στο βαθος, σαν ανθρωπος. πηγαινει κοντα, πλησιαζει και βλεπει ενα παιδι. το παιδι πετουσε αστεριες μεσα στη θαλασσα. ο γεροντας το ρωτησε "τι κανεις εκει?"
"η θαλασσα ξεβγαζει αστεριες με το κυμα, εγω τους πεταω πισω στη θαλασσα, το σπιτι τους"
"καθε ποτε το κανεις αυτο??
"οποτε εχω χρονο"
"αγορι μου, ποιον κοροιδευεις?? ξερεις ποσους εκκατομυρια αστεριες βγαζει η θαλασσα καθε μερα??? τι νομιζεις οτι κανεις? σωζεις τους αστεριες? δν εχει κανενα νοημα αυτο που κανεις!"
τοτε η θαλασσα ξεβγαλε ακομα εναν αστερια, ο μικρος τον πηρε στο χερι και ετοιμαστηκε να τον πεταξει παλι πισω...
"εχετε δικιο κυριε, δν εχει κανενα νοημα για μενα να πεταω τους ατσεριες πισω.....για τους αστεριες ομως, γιαυτους τους ελαχιστους ομως, εχει"
και πεταξε τον αστερια πισω...
just think of....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου